Orzeł i żółw (Upominek)

<<< Dane tekstu >>>
Autor Stanisław Jachowicz
Tytuł Orzeł i żółw
Pochodzenie Upominek z prac Stanisława Jachowicza
Wydawca Jarosław Leitgeber
Data wyd. 1902
Miejsce wyd. Poznań
Źródło Skany na commons
Indeks stron
Orzeł i żółw.



»Wynieść mię w powietrzne szlaki,
Raz do orła żółw powiedział,
Prawdziwie, aż zazdroszczę jak latają ptaki;
Raz już z ziemią zrobię przedział.«

»Ale, mój bracie, — orzeł mu odpowie, —
Co też u ciebie w głowie?
Ty chciałbyś się z ptastwem bratać?
Chodzić nie umiesz, a chciałbyś już latać!«

Nadaremne napomnienia,
Nic chęci żółwia nie zmienia,
Więc go orzeł bierze w szpony,
Już w powietrzu zawieszony;
Coraz wyżej się z nim wzbija
Już obłoki nawet mija,
I tak wyniósł go wysoko,
Że nie dojrzy ludzkie oko.
Żółw się cieszy z tej podróży,
Chciałby jeszcze bujać dłużej,
Ale orzeł puszcza nagle;
Zniknęły powietrzne żagle,
I tak to zwierzę zuchwałe
Ginie, rozbite o skałę.






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Stanisław Jachowicz.