Pan Astolf

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Mikołaj Biernacki
Tytuł	Pan Astolf
Pochodzenie	Piosnki i satyry
Wydawca	Gebethner i Wolff
Data wyd.	1879
Druk	Józef Unger
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Pan Astolf.

A! pan Astolf! jest przecie!
Witamy kochanego!
Pan żyjesz w wielkim świecie,
Co tam słychać nowego?
— Byłem w teatrze; w loży
Siedział hrabia Ambroży,
I kiwnął, daję słowo,
Czternaście razy głową.

Panie Astolfie drogi!
Jeszcze o co prosimy!
— Hrabiowie Kozierogi
Nie wyjadą téj zimy.
Właśnie gdym szedł pod ramię
Z hrabią Pysiem — przy bramie

Hrabia Tyś nas spotyka;
Poszli tam na bezika.

A! pan Astolf kochany
Jak mówi, to aż miło!
— Dziś u hrabiny Djany
Lusterko się rozbiło;
Hrabianka Ewelina.
Mówiła mi Regina
Pokojówka — że trochę
Przydeptała pończochę.

Panie Astolfie! jeszcze!
Jeszcze jaka nowinka!
— Hrabia Leoś ma dreszcze,
Hrabia Pipcio ma synka,
Wczoraj o ósmej z rana,
Lokaj hrabiego Jana,
Niósł do hrabiego Edzia
Suczkę hrabiego Fredzia,

A! pan Adolf to zawsze
Tęga do nowin główka ...
— Powiem wam najciekawsze,
Lecz sekret, ani słówka.

Wczoraj, punkt jedenasta,
Kuchta hrabiego Piasta
Oświadczył się Maryni,
Szwaczce hrabianki Dyni.

Nasz pan Astolf niech żyje!
Może jeszcze co powie?
— Co to? szósta już bije?
Do widzenia panowie!
Dziś u świętéj Brygidy
Ślub hrabianki Sylfidy,
Muszę tam być, czas w drogę!
Aj! aj! spóźnić się mogę!..

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Biernacki.