Wikiźródła

Pastorałki i kolędy/Pomaga Bóg! bodajś zdrowa

< Pastorałki i kolędy

←Północ już była, gdy się zjawiła Pomaga Bóg! bodajś zdrowa Pomaluśku Józefie, pomaluśku→
Kolędy
Polska kolęda klasztorna, wspomniana już w Kantyczce Chybińskiego, wg. której na jej intonację śpiewano również kolędę Krzyk po niebie, po obłokach. Pojawia się również w rękopisach karmelitańskich z XVIII wieku.

KOLĘDA 74.


Pomaga Bóg, bodajś zdrowa,
Kuchareczko Jezusowa
Gotujże mu dobrze,
Nagrodzić to szczodrze
Tu w potrzebie, potem w niebie.

Cóż mu będziesz gotowała?
Już mi wszystko powiedziała
Matka Pana tego, dla Synaczka swego:
Co smakuje, w czem gustuje,
Co smakuje, w czem gustuje.

Dobrą wolą i pragnienie,
Kochać go nad swe zbawienie,
Kochać utrapienie, krzyż i wyniszczenie,
Ze wszystkiego co miłego,
Ze wszystkiego co miłego.

Serce czyste i skruszone,
Ogniem miłości pieczone,
Do niego saporek, cierpliwości worek,
To mu będę, gotowała
Tak mi Matusia kazała.

A wieczerza jaka będzie?
Ochędostwo w kuchni wszędzie,
Na wety milczenie, woli umartwienie:
To mu będę gotowała,
Tak Panna dysponowała.


Znak domeny publicznej
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).
 
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Pastorałki_i_kolędy/Pomaga_Bóg!_bodajś_zdrowa&oldid=1490180”