Pieśń lacka

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	anonimowy
Tytuł	Pieśń lacka
Pochodzenie	Lutnia. Piosennik polski. Zbiór trzeci
Wydawca	F. A. Brockhaus
Data wyd.	1874
Miejsce wyd.	Lipsk
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

PIEŚŃ LACKA.

Dalej Bracia! głośmy pienia,
Na wolności złotej cześć,
Niech się nam to w krew zamienia,
Co śmie głos nasz w serca nieść.
Czuje serce bez obrotów,
Dla wolności umrzeć gotów,
Niech stokrotny wiwat ma!

Wśród Ojczyzny bez niej prawie,
W gruzach ginie Chrobrych dom.
Gdy Polaka w Polsce gniecie
Najezdniczych kajdan srom.
Bąćmy na dziś w zmartwych rzędzie —
Niech nam przeszłość życiem będzie,
Niech nam sił do zemsty da.

Póki morzom wody stanie,
Póki w Bogu jedna moc;
Póki ścigać nie przestanie,
Dzień za nocą, za dniem noc;
Poty chętnie wszystko straci,
Za Ojczyznę i za braci,
Ten co razy w rękę dał.

Wiecznie tego pożegnamy,
W kogo słaby duch się wkradł.
Od najmniejszej serca plamy,
Śmierć by wolał dobry brat;
Prawość hańby strzedz się każe,
Hańba tylko krwią się maże,
Prawość, zatem albo śmierć.

Bard Nadwiślański z 1832 r.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: anonimowy.