Pieśń nasza
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Pieśń nasza |
| Pochodzenie | Dzieła Aleksandra Fredry tom XIII |
| Wydawca | Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1880 |
| Druk | Wł. Anczyc i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Pośród nieszczęść dopełnienia,
Jak wśród walki wściekłéj wrzawy,
Znośmy mężnie trud, cierpienia
Dla Ojczyzny i dla sławy!
Tracąc Polskę nad Sekwaną
Srogich przeznaczeń igrzyskiem,
Łączmy stałość niezachwianą
Z chlubnem Polaka nazwiskiem.
Szybko szczęścia chwile przeszły,
Szczątki tylko rot i znaków
Świadczą smutnie byt nasz przeszły,
Świadczą nadzieję Polaków.
Wzięła nam ją w mężów gronie
Moc wyroków zawsze sprzeczna,
Wszystko jeszcze czas pochłonie,
Miłość kraju tylko wieczna!
Broń na ramie!... Orły górą!
Pożegnajmy bratnie groby;
Głucho, głucho i ponuro
Bijcie bębny marsz żałoby!
Broń na ramie! Marsz Polacy,
Powracajmy do Ojczyzny;
Tak czcić będą w nas rodacy
Męstwo, stałość i te blizny.
Głucho, głucho i ponuro
Bijcie bębny marsz żałoby,
Nieśmy Orły nasze górą;
Złożym w Polsce w Ojców groby.
Może kiedyś znowu wzlecą,
Srebrnem piórem w świat zaświecą:
Nie zaginie Polska stara!
W sercu wola, w Bogu wiara!
