Pieśń staroczeska
←Zmienność | Pieśń staroczeska Poezye Józefa Bohdana Zaleskiego Anonimowy |
Spis treści→ |
Przekład: Józef Bohdan Zaleski. |
PIEŚŃ STAROCZESKA.
Książęcą dąbrową
Wietrzyk wiać poczyna;
Po wodę zdrojową
Spieszyła dziewczyna:
Nabrała w naczynie,
I gdy do dóm bieży,
Wodą ku dziewczynie,
Płynie wianek świéży;
Wianek słodkiéj woni,
Fijołki i róże,
Za wianeczkiem goni,
Lecz dognać nie może.
Wiatr go niosł po zdroju,
Niesie co raz daléj
Po daremnym znoju
Tak się dziewcze żali:
Gdybym ja wiedziała,
Kto was zerwał kwiatki;
Temu bym oddała
Pierścionek od matki.
Gdybym ja wiedziała
Kto was otrząsł z rosy,
Temu bym oddała
Plecionkę z méj kosy.
Gdybym ja wiedziała
Kto puścił w te strony,
Temu bym oddała
Mój wianek zielony.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: anonimowy i tłumacza: Józef Bohdan Zaleski.