<<< Dane tekstu >>>
Autor Kabir
Tytuł Pieśni Kabira
Redaktor Rabindranath Tagore
Wydawca Hulewicz i Paszkowski
Data wyd. 1923
Druk Drukarnia Akademicka w Warszawie
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Stanisław Schayer
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


XIII

O Panie, który nie jesteś Stworzony!
Któż Tobie usługiwać będzie? Każdy pobożny cześć składa Bogu, którego sam stworzył; i co dnia mu służy.
Ale nikt nie szuka Jego Doskonałego: Brahmana, Niewidzialnego Pana.
Są, którzy wierzą we wcielenia[1], ale żadne Wcielenie nie jest nieskończonym Duchem; albowiem zażywa skutków swych czynów.
On, Najwyższy — czemś innem być musi.
Yogowie, umartwiciele i pustelnicy spory prowadzą.
Kabir powiada: „O bracie! Kto ujrzał promienistość miłości — ten jest wyzwolon“.





  1. Wcielenia — po sanskr. avatara. Według soterjologji wisznuickiej Bóg Wisznu co pewien czas zjawia się na ziemi, aby nieść pomoc uciśnionym i dopełnić dzieła wyzwolenia. Teksty wymieniają zwykle 10 następujących wcieleń, z któremi powiązane są liczne mity i legendy: 1) jako Ryba, 2) jako Żółw, 3) jako Dzik, 4) jako Mąż-Lew, 5) jako Karzeł, 6) jako „Rama z Siekierą”, 7) jako Rama, słynny bohater eposu Ramajany, 8) jako Kryszna, bohater z Mahabharaty 9) jako Buddha i 10) jako Kalkin, jeździec na białym koniu, jednocześnie przyszły Mesjasz Wisznuizmu.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Kabir i tłumacza: Stanisław Schayer.