Pieśni Kosmiczne/X

{{Dane tekstu2 Pieśni Kosmiczne i inne |tytuł=Pieśni Kosmiczne |tytuł oryginalny=Písně kosmické }}

X.

—  Promyku jasny z gwiezdnych sfer,
Halcyony szybka strzało,
Powiedz, czem luba pani twa
Maluje twarz swą białą?

—  Ach, snać już starość widna z lic,
Snać zwiędnąć jej sądzono, —
Wszak światło od niej niosę wam
Przeszło sześć wieków pono.

—  Posłańcze górnych mlecznych rzesz,
Jakiem się prawem rządzi
Skupionych światów milion ten,
Co tam w przestworach błądzi?

—  Zgasły zapewne światy te,
Lub kres ich niedaleki,

Od rozłączenia mego wszak
Z niemi już przeszły wieki.

∗ ∗
∗

Tak to genialna nieraz myśl,
W przyjaznej dla się dobie,
Uderza w struny ludzkich serc,
Gdy geniusz dawno w grobie.

Brak odpowiedniego argumentu w szablonie!