Pieśni Kosmiczne/XVII

{{Dane tekstu2 Pieśni Kosmiczne i inne |tytuł=Pieśni Kosmiczne |tytuł oryginalny=Písně kosmické }}

XVII.

Księżyca dawno poścignął zgon;
Jego pośmiertne zadanie:
Ludzkości świecić w noc ciemną.
Niemasz (powiecie wraz ze mną)
Równego nad to skonanie!

Chciałbym (wybaczcie tę gwiezdną chęć),
Gdy śmierć mi zawrze powieki,
Jak księżyc świecić ludzkości wciąż,
Na wieki świecić! na wieki!