[59]PIOSENKA
[61]
Nuta: Delmet’a: »Petit chagrin«.
.
[2]
Gdy Twej miłości kwiat już zwiądł,
Nim w kraj daleki pójdę stąd
O mój ANIELE,
W rozstania smutnej chwili tej
Wysłuchać mojej prośby chciej —
To tak niewiele!
Sentymentalnych zaklęć słów
Nie lękaj się usłyszeć znów
Ani rozpaczy,
[62]
Nie będę budził dawnych mar — —
Wszak musiał prysnąć szczęścia czar
Tak — lub inaczej...
Na wieki pomnieć będę ten
O Twej miłości cudny sen,
Upojeń tyle,
Lecz nim me serce strącisz w grrrrrrrób — —
Ach, pozwól zostać u Twych stóp
Jeszcze choć chwilę!
Nim pójdę cicho i bez skarg,
Zcałować pozwól z Twoich warg
Ten wdzięk dziewczęcy —
Niech Twoich ust niestarty ślad
Na ustach mych uniosę w świat,
Nie pragnę więcej...
W Twych sukniach pozwól twarz mi skryć
I choć przez chwilę jeszcze żyć
Szczęścia wspomnieniem,
Gdy pieszczot mych palący szał
Twych zmysłów szukał, aż się stał — —
Wspólnem westchnieniem...
Twą głowę pochyl na mą skroń
I włosów Twych drażniąca woń
Niech mnie upoi —
Po raz ostatni jeszcze niech
Usłyszę spazmatyczny śmiech
Rozkoszy Twojej...
[63]
Wysłuchaj zatem prośby mej,
Wszak trudno chyba żądać mniej,
Bardziej nieśmiało,
Niech dawnych wzruszeń słodka moc
Odżyje choć na jednę noc,
Wszak to tak mało...