<<< Dane tekstu >>>
Autor Ernest Buława
Tytuł Piosnka w burzy
Podtytuł (do śpiewu)
Pochodzenie Piołuny
Wydawca Jana Ignacego Kraszewskiego
Data wyd. 1869
Druk J. I. Kraszewski
Miejsce wyd. Drezno
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Piosnka w burzy.
(do śpiewu.)
On.

Czego drżysz dziewcze moje
Jako listek osiczyny,
Chmurą zaszło czoło twoje,
Z trwogą patrzysz w dal krainy?

Ona.

Ach! mnie grzmotów strach i gromu
Patrz! Już łysło nad górami!...
Niebo ściele się łunami,
Jak dostaniem się do domu!...
Las już szumi… słyszysz? biada!...
Runął grom! Tuż przy dąbrowie!...
Cała suknia mi przepada!
Co babunia na to powié!...
Co za grom!... ha! jak bór szumi!...
Ach! pod ziemię bym się skryła,
Błyskawica wzrok mi tłumi,
Tam się sosna powaliła!...
Dzień ostatni! ach! jak błyska!...
Jednak cudna śmierć tak blizka!...

On.

Moje życie w me objęcie
Chroń się tylko a dostoim!
Miłość wielkie ma zaklęcie!
My się tylko Boga boim!
Do mnie przytul czoło białe,
Naprzód ze mną, choć grzmią gromy,
Miałaś serce takie dzielne
Gdym na boję szedł natchniony!

Ona.

Ej! choć babcia się pogniewa,
Z tobąm i dziś tu szczęśliwa.
Daj mi rękę! Choć grom wszędzie,
Byle razem to niech bije!
Jeżli razem nas zabije,
To pioruna szczęściem będzie!...

Razem.

Ale patrz! Chmura już chmurę goni,
Gromy słabnieją, tęcza na niebie!
Już dymią góry, skowronek dzwoni!
A jednak miléj mi patrzeć na ciebie!...
Ach jak skowronek ten cudnie śpiewa!
Patrz! z okna chustką babunia kiwa!...






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Tarnowski.