Placek i strucla
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Bajki wielkanocne |
| Podtytuł | II. Placek i strucla |
| Pochodzenie | Bajki |
| Wydawca | nakładem autora |
| Data wyd. | 1927 |
| Druk | Zakł. Druk. F. Wyszyńskiego i S-ki |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
(Bajka o miłości)
Raz nadziewanej strucli prawił komplementy
słodki placek jej wonią i krasą ujęty:
„Jaką masz cudną kibić, jaką boską talję...
I pomyśleć, że w środku masz — same bakalje!
Śród ciast któż takie cudo ujrzeć się spodziewał!
O jakżeż ten szczęśliwy, kto Ciebie nadziewał!!“
Rzekła strucla: „Choć wygląd mój masz w dużej cenie,
najsmaczniejszą jest we mnie rzeczą, ach! nadzienie...
Chwalisz me apetyczne wdzięki? Dobrze: chwal je...
Lecz sam rzekłeś: jedynie w środku mam bakalje“...
