Pobożność u grobu

XVI. Pobożność u grobu.




Ilekroć mię z niewdzięcznéj ziemi wypłoszono,
Zawsześ na swe, Zofio, przyjęła mię łono:
Teraz kiedy cię niémasz, mieszkam przy twym grobie.
Równo mi jest, czy w niebie, czyli być przy tobie.