Pocieszne wykwintnisie (1926)/Scena trzynasta

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Molier
Tytuł	Pocieszne wykwintnisie
Pochodzenie	Bibljoteka Narodowa Serja II Nr. 43
Wydawca	Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd.	1926
Druk	Drukarnia Ludowa w Krakowie
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Tadeusz Boy-Żeleński
Tytuł orygin.	Les Précieuses ridicules
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[79]SCENA TRZYNASTA
LUCYLLA, CELIMENA, KASIA, MAGDUSIA, MASCARILLE, JODELET, MARYŚKA, ALMANZOR, GRAJKI
MAGDUSIA

 Mój Boże, drogie moje, chciejcie nam wybaczyć. Tym panom przyszła ochota obudzić duszę w naszych nogach, dlatego posłałyśmy po was, aby wypełnić liczebne braki zabawy.

LUCYLLA

 Bardzo uprzejmie.

MASCARILLE

 To taki tylko balik, na prędce; ale, któregoś dnia, wyprawimy paniom bal w całej okazałości. Czy grajkowie już przyszli?

ALMANZOR

 Tak, jaśnie panie; są tutaj.

KASIA

 Proszę was, drogie, chciejcie usiąść.

MASCARILLE kręcąc się sam jeden, jakby gotując się do tańca:

 La, la, la, la, la, la, la, la.

MAGDUSIA

 Jaką on ma zgrabną figurę.

KASIA

 Znać, że tańczyć musi pierwszorzędnie.

MASCARILLE zaprosiwszy Magdusię do tańca:

 Serce moje zatańczy kuranta nie gorzej od nóg. Hej, tam! skrzypce! Do taktu, do taktu. Och! cóż za ciemięgi! Niema sposobu tańczyć przy nich. Niech was wszyscy djabli porwą! Nie umiecie grać jak należy? La, la, la, la, la, la, la, la. Żwawo! o, dławidudy jedne!

JODELET tańcząc za nim:

 Hola! nie tak żwawo; dopieroco wstałem z łoża boleści.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Molier i tłumacza: Tadeusz Boy-Żeleński.