Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie/Mogiła Mełanki
←Mogiła Perepiat i Perepiatycha | Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie 26. Mogiła Mełanki Lucjan Siemieński |
Świrydowa mogiła→ |
Tak się ta mogiła nazywa od pochowanéj w niéj ładnéj dziewczyny tego imienia, uduszonéj od Sotany[1], czyli upiora, w wieczór Ś. Katarzyny, w którym Ukrainki zbiegłszy się na wieczornicę gotują kaszę i wylazłszy na płot wołają swoich narzeczonych; po takiém zawołaniu, z któréj strony psy zaszczekają, z téj strony narzeczony ma przybyć; właśnie na wołanie Mełanki nieodpowiedziały psy, lecz przybył sam narzeczony, który umarł był przed rokiem ze zgryzoty, gdy mu Mełanka niebyła wierną w dotrzymaniu słowa wyjścia za niego za mąż i pochwyciwszy dziewczę, udusił.