Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie/Stół marmurowy w Olesku


Głowa w izbie senatorskiéj w Krakowie Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie • 46. Stół marmurowy w Olesku • Lucjan Siemieński Król Sobek
Głowa w izbie senatorskiéj w Krakowie Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie
46. Stół marmurowy w Olesku
Lucjan Siemieński
Król Sobek

W czasie przyjścia Jana IIIgo na świat, który się urodził dnia wtórego Czerwca 1624 r. w wigilią Przenajświętszéj Trójcy, zdarzyła się dziwna przygoda, zrządzeniem niepojętéj w swych cudach Opatrzności. Skoro bowiem odebrano niemowlę, a po obmyciu położono na stole marrowym,[1] który w téj chwili jak gdyby zrysowany piorunem, na dwoje przepękł się. Rzecz dziwna przytomnych zasępiła, a wielebny ojciec Sierniaszko[2] z monastérku Byliańskiego[3], znajdujący się przy tém milczeniu, rozerwał je témi słowy: Snać, że niemowlę to z poręki wszechmocności chwałę odebrało, która w całém chrześciaństwie walor mieć będzie; świetna ta jednak chwała w czasie dalszym przepęknie się i polskiemu narodowi szkodliwą się stanie.







  1. Stół ten jest czarny; długości najmniéj trzech łokci; wzdłuż idzie rysa; późniéj niewiadomo, dla czego kazano go przeciąć na dwoje i teraz tworzy dwa mniejsze stoły znajdujące się w Podhorcach.
  2. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; winno być — Siemiaszko. Przypis na podstawie Sprostowania.
  3. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; winno być — Bazyliańskiego. Przypis na podstawie Sprostowania.