Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie/Wajdelotka
| ←Rumszys | Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie 23. Wajdelotka Lucjan Siemieński |
Mogiły Soroki, Nepromacha i Praxedy→ | |
Koło Rumszyszek nad Niemnem krąży powieść, iż pannę świętą, czyli wajdelotkę pomówiono o społeczeństwie[1] z nieznajomym rycerzem; za to wykroczenie wieziono ją czarnémi dwoma krowami, i miano zaszyć w worze skórzanym z psem, kotem i żmiją, i utopić w Niemnie. W tém rycerz, który był przyczyną jéj nieszczęścia, ukazał się na koniu w żelaznéj zbroi, uwolnił pannę, i kazał sobie dać z nią ślub nad samym brzegiem rzeki, potém oboje objąwszy się skoczyli do wody i znikli z oczu. Woda na tém miejscu wrzeć i kręcić się poczęła, co i teraz jeszcze się dzieje, jakoby obchodząc gody weselne téj nieszczęśliwéj pary. Ona wychodzi niekiedy przy świetle księżyca w nocy na brzeg, śpiewa piosnkę o swojéj przygodzie i pierś daje niemowlęciu. Czasami w towarzystwie rycerza ukazuje się na brzegu rybakom i słyszą przy nich warczenie psa, miauczenie kota i syk żmii.
_059.png){kind=link}
_186.png){kind=link}