Poezye. Serya druga/Zmierzch przejrzysty

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Marya Konopnicka
Tytuł	Wieczorne pieśni
Podtytuł	Zmierzch przejrzysty
Pochodzenie	Poezye. Serya druga
Wydawca	Nakład Gebethnera i Wolfa.
Data wyd.	1883
Druk	Kraków. — W drukarni Wł. L. Anczyca i Spółki.
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
	Indeks stron

›››

I.

Zmierzch przejrzysty, zmierzch liljowy,
Obłękitnił świat...
Cisza bije mi do głowy
Pieśnią pól i chat...
Słyszę, słyszę gdzieś w przestrzeni,
Tajnych haseł ruch,
Łzy otrzyjcie, uciśnieni,
Oto idzie duch!...

∗
∗ ∗

Zórz przeźrocze, sny prorocze,
Nowy wieszczą dzień...
Świt gdzieś w różach się trzepoce,
Choć go więzi cień...

Spocznij, spocznij, serce drżące,
Ból się skończy ten...
Oto w zmierzchach gaśnie słońce,
Idzie cichy sen!

∗
∗ ∗

Nędze ziemi nad smutnemi
Krótko mają moc...
Oto skrzydły gwiaździstemi
Letnia spada noc...
Przez mgły kędyś, przez tumany,
Słychać wiejski dzwon...
Spocznij duchu spracowany,
Przyjdzie, przyjdzie skon!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.