Poezye. Serya trzecia/Toast

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Maria Konopnicka
Tytuł	Poezye. Serya trzecia
Podtytuł	Żywym i umarłym
Wydawca	Gebethner i Wolff
Data wyd.	1887
Druk	Wł. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
	Indeks stron

›››

V.
Toast.

Szalony, kto chce na morskiej głębi
Gasić pragnienie, co mu krew kłębi.
Kto do szerokiej przylgnąwszy fali,
Z nią się podnosi i w przepaść wali.
Szalony!... Życie, wielki piwniczy,
Poda mu puhar pełen goryczy.
Morza i bez nas w przepaście płyną —
Niech żyje wino!...

My tyle właśnie mamy zapału,
Ile go mieści czara z kryształu,
Tyle uniesień — co pian w tej czarze,
I tyle ognia — co w tym puharze!
Płomień z helotów piersi nie bucha...
Brzęk szkła tak bawi, jak brzęk łańcucha.
Wielkich klęsk — wielkie serca przyczyną:
Niech żyje wino!...

Ludy się kędyś prą falą mętną,
Szumem ich zbiera dziejowe tętno,
Nad żaglem trzeszczą maszty przegniłe,
To tylko żyje — co żyć ma siłę...
— A nam tymczasem młynek na strudze
Obraca plewy swoje i cudze...
Górą mielizny! Na głębiach — giną.
Niech żyje wino!...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.