Poezye Tomasza Kajetana Węgierskiego/Do księcia Kazimierza Poniatowskiego

<<< Dane tekstu >>>
Autor Tomasz Kajetan Węgierski
Tytuł Poezye Tomasza Kajetana Węgierskiego
Wydawca Jan Nep. Bobrowicz
Data wyd. 1837
Druk Breitkopf et Haertel
Miejsce wyd. Lipsk
Źródło skany na Commons
Indeks stron
DO KSIĘCIA
KAZIMIERZA PONIATOWSKIEGO.

Pomiędzy gromadą wieńców
I ten dla ciebie zakwita
Za którym naszych młodzieńców
Chęć się ubiega niesyta.

W pośrodku twojej jesieni
Wiosenne rosną ci kwiaty,
Każdy się z wiekiem odmieni,
Tyś ten sam co i przed laty.

Wdzięczna miłość co ze statkiem
Ma czciciela w twej osobie,
Bawi szybki czas ukradkiem,
Żeby niemyślał o tobie.

Umiesz trzymać więzy miłe
Które na cię piękność wkłada,
I choć miłość traci siłę,
Przyjaźń w tobie nieupada.

Ty jeden masz talent rzadki
Że i w nowej poniewierce,
Przez niewidziane przypadki,
Dawnym wierne trzymasz serce.

Nierozumiem by w tę chwilę
Inna cię ponęta zwiodła,
Nadtoś się uwikłał mile
By cię nowa żądza bodła.

Jej wdzięki pewnym zakładem
Że twa miłość jest stateczna;
Radbym, by twa tym przykładem
Przyjaźń dla mnie była wieczna.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Tomasz Kajetan Węgierski.