............
O ty serce bijące! To w tobie się kwieci
Wiosna przyszłych pokoleń i przyszłych stuleci!
To z ciebie złote źródło nadziei tej bije,
Która poi to wszystko, co czuje, co żyje!
Przyszłości czoło wieńcem jutrzenkowym pała,
Wieczyście wszech-obecna, i pełna i cała,
W natchnieniu żyje wieszcza, w tęsknocie pieśniarza,
Każda ludzka pierś żywa pragnieniem ją stwarza.
Nie zdradzi ona tego, kto w przyjście jej wierzy!
Z gruzów nadziei tryska, jak kwiatu pęd świeży,
Czcicielom swym przykłania łaskawego ucha
I trwa — dopóki miłość rozpala głąb ducha.
