Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom III/Nasza pani
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Nasza pani |
| Pochodzenie | Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom III cykl Fragmenty |
| Wydawca | Nakład Gebethnera i Wolfa |
| Data wyd. | 1915 |
| Druk | O. Gerbethner i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
I pokazały — jako świt daleki —
Umiłowaną odtąd — i na wieki.
Król-Duch, I, 1, 9.
Jeszcze się teraz jawi,
Stopkami srebrzystemi
Nie tykająca ziemi,
A za nią sznur żórawi
W cichej się zorzy pławi...
Jeszcze się teraz we śnie
To tu, to tam ukaże,
Rozjaśni smętne twarze,
Nastroi nowe pieśnie,
Z strun otrze rdzawe pleśnie...
Jeszcze rankami wzbita
Nad senne zboża łany, `
Potem i łzami zlany
Plon błogosławi żyta,
Nad modre lny wykwita...
Jeszcze się nad cmentarze
W miesięcznych blaskach niesie,
Jeszcze przy lichej strzesie,
Prostaczkom się ukaże
I błyśnie nad ołtarze...
A my, pieśniarze, za nią,
Jako więc chmurka licha,
Dopóki pierś nam dycha,
Płyniemy nad otchłanią,
Wpatrzeni w Słowa Panią...[1]
