Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom IV/Porto Vecchio

<<< Dane tekstu >>>
Autor Maria Konopnicka
Tytuł Poezye wydanie zupełne, krytyczne
Wydawca Nakład Gebethnera i Wolfa.
Data wyd. 1915
Druk O. Gerbethner i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków
Indeks stron
LXXIII. PORTO VECCHIO[1].


Jaki gwar! Wrzawa głosów huk morza zagłusza,
Kwieci się skrawa odzież, krew w słońcu się pali,
Łodzie, sznury, pomosty, plusk wioseł i fali,
Zbita ciżba głów ludzkich prze, cofa się, wzrusza.

Jaki ruch! Jaki zamęt! Jaka w gieście dusza!
Tłum ostrygajów[2] krzyczy, kłąb dzieci się wali,
Na piersiach od złych oczu[3] dwa rożki korali.
Gwoździk za uchem, chusta zamiast kapelusza.

Ze śniadych ciał, ze złotych źrenic bucha żarem...
O morze! Tyś tej nędzy upojeń puharem!
Tyś domem i ogniskiem tych słonecznych tłumów!

Brzeg twój jest forum ludu i salą biesiadną
I łożem, gdzie te głowy klasyczne się kładną,
Potężną pieśnią twoich kołysane szumów.







  1. Porto Vecchio — port wewnętrzny w Genui, oddzielony od morza przez molo Vecchio, pochodzące podobno z 12 w.
  2. Ostricajo (z włosk.) — sprzedający ostrygi.
  3. Złe czyli urocze oczy, rzucające urok — zabobon powszechny we Włoszech, t. z. gettatura.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.