Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom V/Kto dla siebie pracuje...

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Marya Konopnicka
Tytuł	Kto dla siebie pracuje...
Pochodzenie	Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom V; cykl Linie i dźwięki
Wydawca	Nakład Gebethnera i Wolfa
Data wyd.	1915
Miejsce wyd.	Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków
Źródło	Skany na Commons
	Indeks stron

›››

XII. KTO DLA SIEBIE PRACUJE...

Kto dla siebie pracuje, ten siły utraca.
Rąk jego, jego ramion znikoma jest praca,
A wicher czasu, lecąc szeroko po świecie,
Przędzę ową pajęczą uniesie — i zmiecie.

Kto dla braci pracuje, ma moc za miljony,
Rośnie w siłę, jak olbrzym^[1], o ziemię rzucony;
Czas mu cegły podaje, utrwala budowę
I kładzie na jej szczycie swe piętno wiekowe.

↑ Olbrzym — Anteusz (Antaios), syn Posejdona i Gai (Ziemi), mityczny król Libii; w zapasach, póki dotykał nogami ziemi, był niezwyciężony. Zwyciężył go dopiero i zadusił Herakles, uniósłszy w górę i w ten sposób oderwawszy od matki-ziemi.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.

[1] Olbrzym — Anteusz (Antaios), syn Posejdona i Gai (Ziemi), mityczny król Libii; w zapasach, póki dotykał nogami ziemi, był niezwyciężony. Zwyciężył go dopiero i zadusił Herakles, uniósłszy w górę i w ten sposób oderwawszy od matki-ziemi.

[1]