Poezyje Ks. Karola Antoniewicza (1861)/Piosnka przewoźnika
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Poezyje |
| Data wyd. | 1861 |
| Druk | Drukarnia „Czasu“ |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Nad Dniestr mój nie masz rzeki;
Co tak pięknie płynie;
Płynie, szumi w kraj daleki,
Aż gdzieś w morzu zginie.
Bo to Dniestr nasz ojczysty,
Znany w całym kraju,
Jako krzyształ przeźroczysty,
Jako rzeka raju.
Lodem ścięty, burzą wzdęty,
Nieraz groźny, srogi,
Hardy, dumny, nieugięty,
Jednak sercu drogi.
Dźwiga statki i galary
Na śrebrzystym grzbiecie,
I rozwozi Boskie dary
Gdzieś po całym świecie.
Fale dzwonią, fale gonią
Aż w morskie głębiny.
Jak te fale dzwonią, gonią,
I życia godziny.
∗ ∗
∗ |
