Polny konik a mrówki

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Marcin Błażewski
Tytuł	Polny konik a mrówki
Rozdział	Bajka o koniku polnym i mrówce
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór
Indeks stron

›››

[538]

3. Polny konik a mrówki.

Zimie, gdy się dzień trafił ciepły i pogodny,

Zdał się mrówkom, iż na to był prawie sposobny.

By pszenicę na słońce z lochów wynosiły

I z mokrej wilgotności pięknie przesuszyły.

Widząc to, polny konik, tu zimnem strapiony,

Tu zaś dość dość długim głodem, nędznik, przemorzony,

Prosił mrówek, żeby wżdy litość nad nim miały,

Żywnością ubogiego aby ratowały.

Rzekła mu na to jedna: „Powiedz bracie miły!

„Jakie przeszłego lata zabawy twe były?“

Odpowiedział, żem „sobie pięknie przyśpiewywał,

„Gdym lesie na zielonej łące odpoczywał“.

Odpowie mu zaś mrówka: „Gdyżeś się śpiewaniem

„Lecie bawił, bawże się teraz tańcowaniem!

„Boć to tym snadniej przyjdzie, żeś nie obciążony

„Zbytnim jadłem, do skoków prawie sposobiony“.

Tak się też więc przydaje młodszemu człowieku,

„Że, gdy, rozkoszy pełen, w swym kwitnącym wieku

Nie myśli o starości; ano lepiej bywa,

Gdy się człek na poślednie koła oglądywa.

M. Błażewski.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Marcin Błażewski.