Popielec

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Włodzimierz Zagórski
Tytuł	Popielec
Pochodzenie	Z teki Chochlika. Piosnki i żarty
Wydawca	Księgarnia F. H. Richtera
Data wyd.	1882
Druk	Drukarnia Ludowa we Lwowie
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

POPIELEC.

Bale, rauty i reduty
Przeminęły jak sen mija;
Ponad światem popielcowy
Śledź chorągiew swą rozwija.
Przyszły czasy „gorzkich żalów“;
Płatnych weksli przyszła chwila:
Pomnij masiu, żeś jest prochem!
— Dies irae, dies illa!

Kulikowych dźwięki piosnek
Głuszy płaczem dzwon kościelny;
Czas pomyśleć o rumianku,
I — o duszy nieśmiertelnej.
Czyś wspomniała masiu kiedy,
Pędząc w szale dni motyla,
Że masz duszę — moja duszko?
— Dies irae, dies illa!

Jednak warto wspomnieć o tem
Choćby czasem — masiu rybko!
Bo nie wiecznie trwa karnawał
I post wielki kroczy szybko.
Patrz, jak w mgły szampańskich dym
Chuda postać się wychyla,
Niosąc w ręku groźny protest;
— Dies irae, dies illa!

Widzisz masiu! to źle było,
Że nie bacząc nic na jutro,
Za domino atłasowe
Zastawiłaś twoje futro;
Dziś ząbkami dzwonisz biedna,
Pierś twa świszcze piosnkę gila;
Strzeż się masiu przed katarem!
— Dies irae, dies illa!

Tak przedstawia strona druga
Mięsopustnych chwil medalu
W popielcowej perspektywie
Czasem — smutny mur szpitalu;
Grzechy Merennu i Cliquot’hi
Mdły ślaz zgładzić się wysila!
— O rumianku! o nektarze!
— Dies irae, dies illa!

— Wielka świata maskarado!
Gdzie w purpury strojne blaski,
Nieraz krwi czerwonem morzem,
Światoburcze kroczą maski!
I tyś również jest marnością!
Czyż zabiegów wartą tyla
Zapustnego chwila szału?
— Dies irae, dies illa!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Włodzimierz Zagórski.