Posępny, dumny lud

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Józef Ruffer
Tytuł	Posępny, dumny lud
Pochodzenie	Posłanie do dusz
Wydawca	Księgarnia Polska B. Połoniecki
Data wyd.	1903
Druk	Drukarnia „Słowa Polskiego”
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tomik;
	Indeks stron

›››

POSĘPNY, DUMNY LUD.

Oto brat ich powrócił z onej dziwnej ziemi,
Co poślubiona Słońcu. Przeto w jego chatę
Przyszli, aby słyszeli te w cuda bogate
Powieści, które prawi z oczyma lśniącemi…

Stoją, siedzą w milczeniu; skrzyżywszy ramiona,
Słuchają — i tę ziemię, co ją pieści Słońce,
Bogactwem zasypując — te ludy kwitnące
Obaczyła ich dusza młoda, w sny zbudzona…

I myśli lecą! lecą!… niby owe ptaki
Na wyraj… — aż zawrócą nagle na ich czoła
I siędą w dumnych oczach: z lotów ni poznaki.

Nie pójdą tam! — bo tutaj ciężki trud ich woła,
Błogosławieństwo woła walk i prac nużące…
— Posępny, dumny lud!… O raduj ty się, Słońce!…

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Józef Ruffer.