Wikiźródła

Posyła do Panny nie lada Anioła (1838)

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Posyła do Panny nie lada Anioła
Pochodzenie Śpiewnik kościelny
Redaktor Michał Marcin Mioduszewski
Data wyd. 1838
Druk Stanisław Gieszkowski
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Cały rozdział Pieśni adwentowe
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
›››
Mittit ad Virginem [1]

Mittit ad Virginem non quemvis Angelum:
sed fortitudinem suum Archangelum,
amator hominis,

Fortem expediat pro nobis nuntium:
naturæ faciat ut præjudicium,
in partu Virginis.

Naturam superet natus Rex gloriæ:
regnet et imperet, et zymascoriæ
tollat de medio.

Superbientium terat fastigia:
colla sublimium calcet vi propria,
potens in prælio.

Foras ejiciat mundanum principem:
Matremque faciat secum participem,
Patris imperii.

Exi qui mitteris hæc dona dicere:
revela veteris velamen literæ,
virtute nuntii.

Accede nuntia, dic ave cominus:
dic plena gratia, dic tecum Dominus
et dic ne timeas.

Virgo suscipias Dei depositum:
in quo perficias castum propositum
et votum teneas.

Audit et suscipit puella nuntium:
credit et concipit et parit filium,
sed admirabilem.

Consiliarium humani generis:
et Deum fortium et patrem posteris,
in fide stabilem.

Qui nobis tribuat peccati veniam:
reatus deleat et donet patriam
in arce siderum.
Amen.

Posyła do Panny nie lada Anioła

PIEŚŃ VIII.
Z łacińskiego: Mittit ad Virginem.


\relative c {\clef tenor \key c \major \time 4/4 \stemUp c4 d e f | g( a) g2 | e4 f g4. f8 | e4( d) c2 | \break g'4 g g g | a2 f | g4 a bes bes | a2 g\fermata | \break g4 a \stemDown c2 | \stemUp b!4 a g2\fermata \bar "." g4 g g g | a2 g | \break e4 f g4. f8 | e4( d) c2 | g'4 g g g | a2 f | \break g4 a bes bes | a2 g\fermata | g4 g a f | g2 c,\fermata \bar "." } \addlyrics { \small { Po -- sy -- ła do Pan -- ny nie la -- da A -- nio -- ła, Lecz mo -- ca -- rza swe -- go, cne -- go Ar -- cha -- nio -- ła, Mi -- łoś -- nik na -- ro -- du. Nie -- chaj śle moc -- ne -- go Pos -- ła w_na -- szej spra -- wie, A -- by przy -- ro -- dze -- niu u -- czy -- nił bez -- pra -- wie, Z_pa -- nień -- skie -- go pło -- du. } }


Posyła do Panny nie lada Anioła,
Lecz mocarza swego, cnego Archanioła,
Miłośnik narodu.

Niechaj śle mocnego Posła w naszej sprawie,
Aby przyrodzeniu uczynił bezprawie,
Z panieńskiego płodu.

Przyrodzeniem władnie zrodzony Król chwały,
Króluje, panuje, i wszystkie zakały
Ze świata precz znosi.

Pysznych karki łamie, hardych myśli tłoczy,
Żaden mocarz mocy jego nieuskoczy,
Wszech siły przenosi.

Niechże precz wyrzuci Xiążę świata tego,
Matkę uczestniczką niech czyni wszystkiego
Państwa ojcowskiego.

Wychodź Pośle z temi posłany darami,
Odkryj co staremi tajono pismami,
Mocą Posła cnego.

Przystępuj a zwiastuj, mów: bądź pozdrowiona,
Mów że łaskiś pełna, że z Bogiem złączona;
Mów niech się nie boi.

Panno przyjmij ten skarb Boży, powierzony,
W którym czysty zamysł twój będzie spełniony,
I ślub się ostoi.

Wysłuchała Panna Posła i przyjęła,
Uwierzyła słowu i Syna poczęła,
Ale przedziwnego.

I Radcę i Rządcę narodu ludzkiego,
Boga, Wszechmocnego, Ojca wieku wszego,
W słowie gruntownego.

Ten nam niech dać raczy grzechów odpuszczenie,
Winy niech z nas zniesie, a niech da zbawienie
Na wysokiem niebie.

Racz błagać za nami Panno Syna swego,
Niech da do ojczyzny przyjść z wygnania tego,
Przez ten owoc z ciebie.

Zobacz też





  1. ↑   Oryginał z tegoż Śpiewnika kościelnego, str. 390 (w Dodatku).





 
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).
 
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Posyła_do_Panny_nie_lada_Anioła_(1838)&oldid=2104206”