Spuśćcie nam na ziemskie niwy (1838)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Spuśćcie nam na ziemskie niwy |
| Pochodzenie | Śpiewnik kościelny |
| Redaktor | Michał Marcin Mioduszewski |
| Data wyd. | 1838 |
| Druk | Stanisław Gieszkowski |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały rozdział Pieśni adwentowe |
| Indeks stron | |
![\relative c' {\clef tenor
\key c \major
\time 4/4
\autoBeamOff
\partial 8*2
g8 g |
c4 \stemUp g a b |
\stemNeutral c c r e |
d b c a |
\break
a8[ g] g4 r g8 g |
c4 \stemUp g a b |
\stemNeutral c c r e |
\break
d b c a |
a8[ g] g4 r g8 g |
d'4 d d e |
\break
f8[ d] d4 r g,8 g |
d'4 d d e |
f8[ d] d4 r d |
\break
e d c b |
a8[ g] g4 r c |
g c e8[ d] c[ b] |
d[ c] c4 r \bar "."
}
\addlyrics { \small {
Spuść -- cie nam na ziem -- skie ni -- wy Zbaw -- cę, z_nie -- bios o -- bło -- ki! Świat przez grze -- chy nie -- szczęś -- li -- wy, Wo -- łał w_no -- cy głę -- bo -- kiej; Gdy wśród prze -- klęc -- twa od Bo -- ga, Czart pa -- no -- wał, śmierć i trwo -- ga, A cięż -- kie prze -- wi -- nie -- nia, Zam -- kły bra -- my -- zba -- wie -- nia.
}
}](http://upload.wikimedia.org/score/8/4/84hdkz3zvkh2g9o2r09vlrd8lycdhc7/84hdkz3z.png)
Spuśćcie nam na ziemskie niwy
Zbawcę, z niebios obłoki!
Świat przez grzechy nieszczęśliwy,
Wołał w nocy głębokiej;
Gdy wśród przeklęctwa od Boga,
Czart panował, śmierć i trwoga,
A ciężkie przewinienia,
Zamkły bramy zbawienia.
Ale się Ojciec zlitował
Nad nędzną ludzi dolą,
Syn się chętnie ofiarował,
By spełnił wieczną wolą:
Zaraz Gabryel zstępuje,
I Maryi to zwiastuje,
I że z Ducha świętego,
Pocznie Syna Bożego.
Panna przeczysta w pokorze
Wyrokom się poddaje,
Iszczą się wyroki Boże,
Słowo ciałem się staje.
Ach! ciesz się Adama plemie,
Zbawiciel zejdzie na ziemię:
Drżyj piekło! on twe mocy,
W wiecznej pogrąży nocy.
Oto się już głos rozchodzi:
Wstańcie bracia uspieni!
Zbawienie nasze nadchodzi,
Noc się w jasny dzień mieni.
Precz odtąd dzieła niecnoty!
Wylęgnione w śród ciemnoty:
Niech każdy z nas w przyszłości,
Zbroję wdzieje światłości.
Niech nas zdobi mierność stała,
W pokarmie i napoju,
Niehołdujmy chuciom ciała,
Żyjmy w zgodzie, w pokoju!
Naśladować tego mamy,
Którego przyjścia czekamy:
Ta jest powinność nasza
Jak Apostoł ogłasza.
Zbawco świata! szczerze chcemy
Pełnić te powinności;
Złącz się z nami, niech będziemy
Twemi dziećmi w szczerości!
Wlej o! Jezu miłościwy!
W duszę mą pokój prawdziwy,
Posiądź, i serce moje
Wszak jestem dziecię twoje.
Zobacz też
edytuj- Spuśćcie nam na ziemskie niwy — ze zbioru Ołtarzyk polski katolickiego nabożeństwa,
- Spuśćcie nam na ziemskie niwy — ze zbioru Aniół Stróż chrześcianina katolika,
- Spuśćcie nam na ziemskie niwy — ze zbioru Kantyczki.
