Federalna teologja, czyli teologja przymierza, nazwa protestanckiej doktryny teologicznej, powstałej w czasie t. zw. reformacji, a rozwiniętej przez teologa holenderskiego Kokcejusza (Cocceius, 1603 — 1669). Jego nauka opiera się na rozróżnieniu „przymierza stworzeń“ (foedus naturae seu operum), które miało istnieć przed
grzechem pierworodnym a „przymierzem łaski“grzechem pierworodnym od „przymierza łaski” (feodus gratiae seu fidei) między Bogiem a ludzkością, które rozwijało się w okresach od grzechu pierworodnego do Starego Zakonu, od prawa Mojżeszowego do przyjścia Chrystusa i według Nowego Zakonu w Królestwie Bożem. Z powodu tej teorji Kokcejusza wyniknął pomiędzy teologami protestanckimi spór na tle dogmatycznem, który w okresie synodu w Dordrechcie (1618 — 1619) przybrał charakter polityczny, gdy zwolennicy Kokcejusza zajęli stanowisko opozycyjńe wobec namiestnika Niderlandów, popierając przeciw niemu stronnictwo Stanów Generalnych (ob.
Dordrecht).
