Wieczerza Pańska, ostatnia wieczerza, którą Chrystus spożył przed pojmaniem i męką i w czasie której ustanowił Przenajśw. Sakrament (ob.
Eucharystja). Co do dnia, w którym odbyła się Ostatnia Wieczerza, czy mianowicie stało się to dnia 13 czy 14 żydowskiego miesiąca Nizan, istnieją wątpliwości. Wedle opisów, zawartych w ewangelji, Chrystus odprawił przepisaną rytuałem żydowskim wieczerzę paschalną (ob.
Żydowskie święta), przy której jedzono chleby przaśne i baranka wielkanocnego. Pamiątkę Ostatniej Wieczerzy obchodzi Kościół katolicki przy każdej mszy św. a szczególnie w Wielki Czwartek (ob.
Czwartek Wielki). Według nauki Lutra, jest Wieczerza Pańska sakramentem, podobnym pozornie co do obrządku do katolickiej komunji, lecz różnym od niej istotnie wskutek usunięcia przez Lutra ofiary mszy św. i odrzucenia dogmatu o transsubstancjacji. Różnica poglądów na Wieczerzę Pańską między Lutrem, Zwingliim i Kalwinem stała się już za życia Lutra jedną z przyczyn trwającego dotychczas rozłamu wierzeń poszczególnych wyznań protestanckich.
