Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji/143
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji |
Pochodzenie | Wisła, T. 7, z. 2; T. 10, z. 4; T. 11, z. 1; T. 11, z. 4 |
Redaktor | Michał Arct |
Wydawca | Michał Arct |
Data wyd. | 1895-1897 |
Druk | Józef Jeżyński |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
143. Szczepański Tadek, lat 13, syn wyrobnika w Miechocinie. U. sz. M.
α) Chaciárz, bo jego uojciec trzymá gazéte, co sie nazywá Chata.
β) Owoczek, bo uóny mają sád, to uón ráz posed do sadu i gádáł do uojca:
— „Paczcze tatuszu, jakie uowocze!“ — bo uón tak szastá po pańszku.
γ) Kasyjerski, bo uón jak skond dostanie centa, to wyjdzie na szose ji bije ręka uo ręke, a centy — jak má páre centy — brzęcą mu w gászci, tak sie lubi przed ludźmy przekazować, ze to duzo má piniendzy, dlátego go nazwali Kasyjerski.
δ) Prezydent, bo uón sie takiego mondrego cyni.
ε) Siachráj, bo uón bardzo cygani dzieci.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Mátyás.