Psalm 129. pokutny

Uwaga! Tekst niniejszy w języku polskim został opublikowany w 1792.
Stosowane słownictwo i ortografia pochodzą z tej epoki, prosimy nie nanosić poprawek niezgodnych ze źródłem!

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Franciszek Karpiński
Tytuł	Psalm 129. pokutny
Pochodzenie	Pieśni nabożne
Data wyd.	1792
Druk	W drukarni J.K.Mći: XX. Bazylianów
Miejsce wyd.	Supraśl
Inne	Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[79]

PSALM 129.

Pokutny.

Z Głębi do Ciebie wołałem Panie,
Człowiek Cię proſi znikomy.
Uſzu twych nakłoń na me wołanie;
Głos Ci ten dobrze znaiomy!
 
JeźeliJeżeli zważać maſz naſze złości,
Panie! Ktòż Tobie wytrzyma?
Aleś Ty łaſkaw! Pańſkiey litości
Chciwemi czekam oczyma.
 
Według ſłòw Twoich czekam pomocy,
Ufaiąc w łaſce niezmierney:
Od Zorzy ranney do pòźney nocy,
Niech ufa w Bogu lud wierny.
 

[80]

Bo zlitowanie nie ieſt mu nowe,
Hoyny ieſt okup u niego!
On dobry! dzieci Jzraelowe
Wybawi z grzechu wſzelkiego.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Franciszek Karpiński.