Psalm nad morzem (Tarnowski, 1868)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Psalm nad morzem |
Pochodzenie | Krople czary. Część III Silva Rerum ze zbioru Szkice helweckie i Talia |
Wydawca | Księgarnia Pawła Rhode |
Data wyd. | 1868 |
Druk | A. Th. Engelhardt |
Miejsce wyd. | Lipsk |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Olbrzymich wałów przestworze spienione,
O matko zórz!
Ciche, gwiazdami nocy ozłocone,
Kołysko burz!
Wielkie ty jesteś, bezdenne – olbrzymie,
Patrząc na ciebie, myśl ma uorlona
Zrywa się – wzlata – i śpiewa natchniona!
Ileż w wszechświatach większe Tego imię,
Który cię stworzył! . . . Jehowah! Jehowah! . . .
Nad dziejów morzem głowa czuwa twoja,
Tobie ufa mój naród!
Olbrzymich wałów przestworze spienione,
Ojczyzna zórz,
Wielkie jest morze gwiazdami uśpione,
Bezdenne czarnych otchłaniami ciemnic,
Lecz duch twój głębszy – pełniejszy tajemnic,
Większy człowieka duch! by się nie trwożył –
A jakżeż wielki ten co ducha stworzył! . . .
Tonów łańcuchem związał gwiazdy słońca,
O Stwórco! słuchaj nad morza bez końca,
Tobie ufa mój naród
Olbrzymich wałów przestworze spienione, Ojczyzna zórz,
Wielkie jest morze wichrami zbudzone,
W rozgrzmotach burz! . . .
Gdy wałów jego grzywy zapienione
Wierzgają w niebo łuną spiekielnione –
Wpośród gromami rozdzieranych ciemnic . . .
Lecz duch narodu pełniejszy tajemnic,
Gdy wstaje z martwych! . . . Duchu ludów ducha
Lądy i morza grzmią do twego ucha,
Tobie ufa mój naród!
- Guitarri, 1866.
- ↑ Dedykacją pieśni obdarzony został: Antoni Zaleski (1842-1866), ps. Jan z Puszczy, autor książki „Namaszczony”, którą wydał P. Rhode w Lipsku w r. 1865 (Edmund Jankowski (red.) “Słownik pseudonimów pisarzy polskich XV w. – 1970 r.”, Tom II (J-Q), Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1995, str. 154), inny jego pseudonim to: J.K. a pod tym pseudonimem wiersz w: „Dzienniku literackim” 1865, 65, (tamże, str. 63) urodzony i zmarły we Lwowie, poeta i prawnik (tamże, Tom IV (A-Ż Nazwiska), r. 1996, str. 789).