Psalm nad morzem (Tarnowski, 1868)

<<< Dane tekstu >>>
Autor Ernest Buława
Tytuł Psalm nad morzem
Pochodzenie Krople czary. Część III
Silva Rerum
ze zbioru Szkice helweckie i Talia
Wydawca Księgarnia Pawła Rhode
Data wyd. 1868
Druk A. Th. Engelhardt
Miejsce wyd. Lipsk
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
PSALM NAD MORZEM
(Pamięci autora namaszczonego.)[1]

I.

Olbrzymich wałów przestworze spienione,
                     O matko zórz!
Ciche, gwiazdami nocy ozłocone,
                     Kołysko burz!
Wielkie ty jesteś, bezdenne – olbrzymie,
Patrząc na ciebie, myśl ma uorlona
Zrywa się – wzlata – i śpiewa natchniona!
Ileż w wszechświatach większe Tego imię,
Który cię stworzył! . . . Jehowah! Jehowah! . . .
Nad dziejów morzem głowa czuwa twoja,
                     Tobie ufa mój naród!

II.

Olbrzymich wałów przestworze spienione,
                     Ojczyzna zórz,
Wielkie jest morze gwiazdami uśpione,
Bezdenne czarnych otchłaniami ciemnic,
Lecz duch twój głębszy – pełniejszy tajemnic,

Większy człowieka duch! by się nie trwożył –
A jakżeż wielki ten co ducha stworzył! . . .
Tonów łańcuchem związał gwiazdy słońca,
O Stwórco! słuchaj nad morza bez końca,
                     Tobie ufa mój naród

III.

Olbrzymich wałów przestworze spienione, Ojczyzna zórz,
Wielkie jest morze wichrami zbudzone,
                     W rozgrzmotach burz! . . .
Gdy wałów jego grzywy zapienione
Wierzgają w niebo łuną spiekielnione –
Wpośród gromami rozdzieranych ciemnic . . .
Lecz duch narodu pełniejszy tajemnic,
Gdy wstaje z martwych! . . . Duchu ludów ducha
Lądy i morza grzmią do twego ucha,
                     Tobie ufa mój naród!

Guitarri, 1866.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Tarnowski.
  1. Przypis własny Wikiźródeł Dedykacją pieśni obdarzony został: Antoni Zaleski (1842-1866), ps. Jan z Puszczy, autor książki „Namaszczony”, którą wydał P. Rhode w Lipsku w r. 1865 (Edmund Jankowski (red.) “Słownik pseudonimów pisarzy polskich XV w. – 1970 r.”, Tom II (J-Q), Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1995, str. 154), inny jego pseudonim to: J.K. a pod tym pseudonimem wiersz w: „Dzienniku literackim” 1865, 65, (tamże, str. 63) urodzony i zmarły we Lwowie, poeta i prawnik (tamże, Tom IV (A-Ż Nazwiska), r. 1996, str. 789).