Rozprawa o malarstwie/Rozdział CLXVII
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Rozprawa o malarstwie |
| Wydawca | Wojciech Gerson Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1876 |
| Druk | S. Orgelbranda Synowie |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Wojciech Gerson |
| Tytuł orygin. | Trattato della pittura |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
ROZDZIAŁ CLXVII.
O zmianach wymiarów człowieka od urodzenia aż do dojrzałego wieku.
Człowiek w niemowlęctwie ma szerokość barków równą długości twarzy, która jest tak długa jak odległość od stawu ramieniowego do łokcia, kiedy ręka jest zgięta, a takaż sama jest odległość od wielkiego palca ręki do łokcia, i od kroku do połowy kolana, i tenże sam jeszcze od stawu kolanowego do stopy. Skoro zaś człowiek dojdzie do najwyższéj miary swego wzrostu, każdy z tych odstępów podwaja się, z wyjątkiem długości twarzy, która wraz z objętością czaszki mało się zmienia; a z tego powodu człowiek zupełnie wyrośnięty w dobrym umiarze, ma dziesięć długości twarzy, szerokość zaś bark wynosi dwie twarze, jako téż i wszystkie inne długości wynoszą podwójną długość, resztę dopowiemy gdy mówić będziemy w ogóle o wymiarach człowieka.
