Rozprawa o malarstwie/Rozdział CLXXIV
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Rozprawa o malarstwie |
| Wydawca | Wojciech Gerson Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1876 |
| Druk | S. Orgelbranda Synowie |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Wojciech Gerson |
| Tytuł orygin. | Trattato della pittura |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Konieczność zmusza malarza do zapoznania się z kośćmi jako podporą i z mięśniami jako przystrojeniem zwierzchniem ciała jako téż stawami które się rozszerzają lub ścieśniają podczas ruchów, z tego to powodu miara ręki wyprostowanéj, nie zgadza się z miarą zgiętéj. Zmniejsza się ręka lub powiększa przy ruchach, a różnica pomiędzy najbardziéj wyprężoną a najbardziéj zgiętą jest o jedną ósmą jéj długości. Przedłużenie i skracanie się ręki, pochodzi od wyniosłości wyrostka kości łokciowéj 2 tyłu ręki wystającego, który jak to widzimy na figurze określa odstęp od ramienia do łokcia A B. Kąt zgięcia łokcia może być większym albo mniejszym od prostego, a im się bardziej zmniejsza, tém bardziéj powiększa się przedłużenie ręki, a tém bardziéj się zmniejsza to wydłużenie, im ten kąt się bardziéj powiększa. Odstęp tedy od ramienia de łokcia powiększa się w miarę zmniejszania się kąta, zmniejsza się w miarę powiększania się kąta.
