Rozprawa o malarstwie/Rozdział XCII
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Rozprawa o malarstwie |
| Wydawca | Wojciech Gerson Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1876 |
| Druk | S. Orgelbranda Synowie |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Wojciech Gerson |
| Tytuł orygin. | Trattato della pittura |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
ROZDZIAŁ XCII.
Sposób układania obrazów.
Z postaci składających obraz najwypuklejszą będzie się wydawała najbardziéj zbliżona do oka: znajduje się to w 2-éj i w 3-éj[1] w tych słowach: Ta barwa wydaje się być najżywszą, którą najmniejsza warstwa powietrza oddziela od patrzącego na nią oka; i z tego powodu téż, i cienie wyrażające okrągłość przedmiotów, z blizka wydawać się będą ciemniejsze, niż w odległości, gdzie rozjaśnione są powietrzem znajdującém się między okiem, a nimi; co się nie zdarza w cieniach blizkich oka, gdzie znów przedmioty tém wypuklejsze okazują się im są ciemniejsze.
