Sól na wardze
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Sól na wardze |
Pochodzenie | Chmura na czole |
Wydawca | Biblioteka „Ateneum“ |
Data wyd. | 1938 |
Druk | B-cia Drapczyńscy |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały zbiór |
Indeks stron |
SÓL NA WARDZE
Nie nachylaj się przez burtę:
Wenus w pianie się poczyna;
Tam, nad granatowym nurtem,
Wrzosy lila, jarzębina.
Tran i smoła, ostre wiewy,
Wonie nieśmiertelnej fali,
Jodu gorycz, okrzyk mewy,
Wicher w linach, posmak stali.
Zęby zagryź — sól na wardze,
Palce załam — nad odjazdem:
Nie podołasz ziemskiej skardze,
Wenus łowiąc, morską gwiazdę.
Wieczór szary: srebrem wspłonie
Dotykalna, wiekuista,
Ponad martwiejące skronie
Morzem wionie, pianą spryska.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Stefan Marek Eiger.