Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza/C
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza |
| Podtytuł | Wsie: Zawada, Nawojówka, Brzeziny, Kunów, Jamnica, Poręba, Bielowice i Dąbrówka polska |
| Data wyd. | 1891 |
| Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
całki, adj. cały.
carowniastwo, a, s. n., czarnoksięstwo, czary.
cechtám, âs, cechtać, v. intr. deptać, drobne i gęste zostawiając ślady (o zającach)[1]. Comp. ocechtać, na-c., przy-c.
cedź jaki, adj. różnoraki, różny; rozmaity, Bóg wie jaki. „Cedź jakie kistoryje ŭumié.“ (Por. L. cedzieć, przysłk., kiedyś tam, irgend einmal).
cejco, 1) niejedno, różności, Bóg wié co, (cejco mówił); 2) osobliwość, rzecz wielka, (on to má za cejco).
cepiga, i, s. f., nóż zepsuty, tępy i chwierutający się, którym niczego nie urznie a łatwo się skaleczy. T. s. nóż „klechotowaty.“
chlapa, y, s. f., pomyje pomieszane z ziemniakami, burakami i t. p. i posolone, które dają bydłu do picia.
choć w poł. z który, (a, e), kto, co, kiej i t. p. ma znaczenie „kolwiek.“ „Já rad wiedzieć, co sie choć kiej w świecie pogodzi.“ „On bedzie miáł choj co (cokolwiek, niejedno), a drudzy nic.“
chodák, s. m. chłopiec.
chto i wto = kto.
chtory, a, e = który, a, e.
chudoba i chudobny, p. L.
ciapię, ies, ciapać, n. tr., strącać, strzepywać (owoce).
ciarám, ás, ciarać, v. tr., walać; ciarać się.
cięgiem, adv., ciągle, bezustanku, bez przerwy.
ciekącka, i, s. f., biegunka (p. L.);
ciérpota, y, s. f. cierpienie, właściwie sam przeciąg uczucia przykrego (por. L.). Takie znaczenie ma ten wyraz w spiewce:
Zawiesili kota za ogon u płota,
Przypáccie sie ludzie, co to za ciérpota.
cięto, adv. ostro, szybko, żwawo. „Cięto uciekać.“
ćkám, ás, ćkać, pchać w siebie, mian, jedzenie; comp. naćkać sie, objeść się.
cudować sie, dziwić się; cudno, dziwno (p. L.).
cupkám, ás, cupkać, v. intr., tupać (n. p. nogami w tańcu); comp. przycupkać, przydeptać („zające kónie przycupkały“).
curlik, a, s. m., przekręcone zam. cyrulik.
cygan, zdrob. cyganek, a, s. m., piecyk opatrzony blachą.
