Słownik biograficzny uczonych Żydów Polskich/Vega Jehuda

<<< Dane tekstu >>>
Autor Mathias Bersohn
Tytuł Słownik biograficzny uczonych Żydów Polskich
Podtytuł XVI, XVII i XVIII wieku
Data wyd. 1905
Druk Piotr Laskauer i S-ka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Vega Jehuda.

Potomek słynnej rodziny żydowsko–hiszpańskiej wydalonej z Hiszpanii 1492 roku. Jehuda Vega w drugiej połowie XVII wieku przeniósł się do Polski, w której panowała tolerancya religijna. Jako stałe miejsce swego pobytu obrał sobie miasto Lublin, zajmował się głównie wykładem Biblii w sposób przez Żydów hiszpańskich przyjęty, a kazania wygłaszał w języku hebrajskim. Dzięki swej nauce i wielkiej cnocie wywierał na Żydów Lubelskich wielki wpływ cywilizacyjny. Kazania jego wydrukowane w jednym tomie bez oznaczenia miejsca i roku, noszą cechę wybitnego talentu. Wyższego stanowiska w gminie Lubelskiej nie zajmował; jako mówca i inteligentny nauczyciel zaś, miał wielki rozgłos. Umarł podobno w Lublinie i tamże pochowany. Wypada nam jeszcze nadmienić, że Jehuda Vega był krewnym owego poety hiszpańskiego Józefa de la Vegi, który żyjąc w Amsterdamie wydał tamże dzieło panegiryczne na cześć króla Polskiego Jana III, roku 1683 pod tytułem: „Triumphos del aquila y eclipses de la luna“ - „Tryumfy orła i zaćmienia księżyca“.[1]






  1. Wydał to dzieło z tłomaczeniem polskiem Mathias Bersohn w Warszawie r. 1883, w dwóchsetną rocznicę odsieczy Wiednia przez Króla Jana IIIgo.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mathias Bersohn.