Słownik etymologiczny języka polskiego/ćwiek
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
ćwiek, ćwięk, oddawna z mylnem o: ćwiok, ćwioczek; czes. cwek i cwok, łuż. cwok i cwieka, z niem. Zweck, ‘gwóźdź’, ‘cel’, i (bawars.) zwack.
