Słownik etymologiczny języka polskiego/ćwierć
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
ćwierć, dawniej ćwirć, ćwiertnia (w 15. wieku ćwirtnia, »pięć ćwircień«), ćwiartka, ćwiartkowy, ćwiartować i ćwiertować; z *cztwierć, *cztwiartka, p. cztery i czwarty; czes. czwrť i cztwrtka, cztwrtiti i czwrtkowati, rus. czetwiert’, z czet- przeciw naszemu czt-.