Słownik etymologiczny języka polskiego/śmiara
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
śmiara, ‘pokora’, stałe w psałterzu; śmierny, ‘pokorny’, tamże; śmierzyć, dziś uśmierzyć, ‘upokorzyć’, od śmiary; ale jest i uśmi(e)rzyć od mir, ‘pokój’ (u nas obu postaci nie rozróżnisz); cerk. smĕriti, ‘upokorzyć’, serb. smjera, ‘pokora’, smjeran, ‘pokorny’; p. miara.
