Słownik etymologiczny języka polskiego/śniat
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
śniat, ‘pień drzewa’, ogólne w 17. wieku, »śniatem padł« (‘jak długi’); tylko nasze i czes. sniet, snietew, o tem samem znaczeniu; p. śnieć(?); sniecić, ‘ronić (pióra)’.
