Słownik etymologiczny języka polskiego/świerzb
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
świerzb, dawniej świrzb, świerzbieć, świrzbieć; świrb, świrbieć w 16. wieku; świerzbiączka; świerzbień w 16. wieku, »średni palec albo drapirzyt«. Prasłowiańskie, od pnia swĭrb-; cerk. swrb, swrběti, u niektórych Słowian i bez w: srb, srběti; z wokalizacją o: cerk. swrab (z *sworb), serb. swrab, swrabati, czes. swrab, rus. sworob (u nas narzeczowe swarb); łotew. swarpsts, ‘świder’, nord. swarf, ‘odpiłki’, niem. dawne swerban (dziś Wirbel), o ‘szybkim ruchu’. Por. świder.
