Słownik etymologiczny języka polskiego/żemła
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
żemła, ‘bułka’, od 15. wieku powszechne, częste w biblji: »uprażoną w oleju żemłę«; z niem. Semmel, z łac. simila, a to wraz z grecką nazwą ‘przedniej mąki’, semidalion, z jakiegoś obcego języka. Po narzeczach żemła, żemełka, do dziś przetrwała.
