Słownik etymologiczny języka polskiego/Objaśnienie znaków i skróceń

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
OBJAŚNIENIE ZNAKÓW I SKRÓCEŃ


Słowa polskie będące przedmiotem objaśnienia etymologicznego, słowa obce służące objaśnieniem, dalej pnie, przyrostki i t. p. — drukowane są kursywą.
Słowa ujęte w dwa przecinki u góry podają ‘znaczenie wyrazu’.
Gwiazdka (*) przed wyrazem oznacza, że danej postaci źródła nie wykazują, że się jej dorozumiewamy.

SKRÓCENIA:
alb. albański
ang. angielski
anglosas. anglosaski
arab. arabski
awest. awestyjski
bawar. bawarski
bengal. bengalski
białorus. białoruski
bułg. bułgarski
celt. celtycki
cerk. cerkiewny
chiń. chiński
chorw. chorwacki
czes. czeski
dolnołuż. dolno-łużycki
dolnoniem. dolno-niemiecki
duń. duński
dżagat. dżagatajski
erań. erański
fiń. fiński
franc. francuski
fryz. fryzyjski
goc. gocki
górnołuż. górno-łużycki
górnoniem. górno-niemiecki
grec. grecki
hebr. hebrajski
hiszp. hiszpański
holand. holandzki
irań. irański
iryj. iryjski
island. islandzki
kaszub. kaszubski
kimr. kimryjski
kirg. kirgiski
kopt. koptyjski
lit. litewski
łac. łaciński
łot. łotewski
łuż. łużycki
malaj. malajski
małorus. małoruski
meks. meksykański
mong. mongolski
moraw. morawski
niem. niemiecki
nord. nordyjski
norw. norweski
nowogrec. nowogrecki
nowopers. nowoperski
orm. ormiański
p. patrz
pers. perski
pol. polski
por. porównaj
prus. pruski
rom. romański
rum. rumuński
rus. ruski
sas. saski
serb. serbski
słow. słowiański
słowac. słowacki
słowień. słowieński
staroczes. staroczeski
starofranc. starofrancuski
starorus. staroruski
staroturs. staroturski
szwedz. szwedzki
tatar. tatarski
tur. turecki
turs. turski
węg. węgierski
włos. włoski
załab. załabski
żarg. żargonowy