Słownik etymologiczny języka polskiego/arasy
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
arasy, ‘kobierce, tapety’, z włosk. arazzo od głównego miasta wyrobu, Arras francuskiego. Od słynnych arrasów (wawelskich) należy odróżniać nazwę tkaniny arasu, harasu, harusu (u nas już w rachunkach dworskich z r. 1394), czeskie haras; niem. Harras i bez (h)a-, Rasch, ‘materja (kamlot) gruba’, ras(z)a; od niej nazwa szaty księżej (u prawosławnych): rasy i rjasy; włosk. rascia, franc. rase (z łac. rasum, ‘strzyżone’?); ruskie garus (z harus, g zamiast h, jak zawsze), ‘włóczka’ (narzeczowo harasówka, ‘tasiemka’).