Słownik etymologiczny języka polskiego/bez
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
bez, bzu, po narzeczach i bezd, best (z czego litew. bezdus), u innych Słowian i bezg; nasz bez czarny (sambucus, ‘Hollunder’), i bez biały (ogrodowy, turecki: syringa, ‘Flieder’), dwa zupełnie odmienne krzewy. Dla silnego zapachu możnaby o bździe (p. bzdy) jako źródle nazwy myśleć; wadzi brak brzmienia pierwotnego z p-(?). Atropassa, t. j. jagoda bzowa, zapisana już w słowniczku botanicznym z początku 14. w. Prasłowo; na Rusi i z u, buz, buzina, serb. baz i zowa z bzowa, słowień., czes. bez, bzina; brak na Litwie.
